Zorgregeling kinderen en Corona

zorgregeling Corona

Door de Corona-crisis kan de uitvoering van de zorgregeling onder ouders stress opleveren. De ene ouder weet vaak niet of de andere ouder zich houdt aan de regels van de overheid. Ondanks het feit dat er thans sprake is van versoepeling. Sommige ouders blijven erg voorzichtig, terwijl andere ouders veel losser omgaan met de regels die de overheid heeft gesteld. Ouders zijn vaak bang voor een opleving van de het virus, zeker als straks de scholen weer open gaan en zij een tweede golf verwachten.

Voorwaarden

Hierdoor kan een van de ouders ervoor kiezen om aan de andere ouder aan te geven de zorgregeling te willen aanpassen en ook kunnen zij aangeven dat zij aan de zorgregeling voorwaarden stellen. Zij kunnen bijvoorbeeld aangeven dat het kind niet uit mag gaan of niet naar verjaardagsfeestjes mag gaan of zelfs niet naar familie van de andere ouder mag gaan. Indien de andere ouder zich er niet aan houdt, dan wordt niet meegewerkt aan de uitvoering van de zorgregeling.

Gevolgen

Inmiddels heeft dit geleid tot een aantal juridische procedures tussen ex-partners.

Het is dus van belang om te weten hoe de rechters tegen dit soort procedures aankijken en uiteindelijk daarover beslissen.

Uit het aantal gedane uitspraken is op te maken dat het uitgangspunt van de rechter is dat de zorgregeling die is overeengekomen moet worden nageleefd. Alleen indien de zorgregeling niet in het belang van de kinderen/kind is wordt van de oorspronkelijke afspraak over die regeling afgeweken. Van een situatie dat afwijking van de zorgregeling in het belang van het kind wordt geacht, is niet snel sprake. Rechters vinden het in het belang van de kinderen dat er regelmaat en rust moet zijn en dat betekent dat de oorspronkelijk regeling gewoon gehandhaafd dient te worden. Voor kinderen is structuur belangrijk en zeker in een periode waar al zoveel wijzigt.

Conclusie

Kortom de Corona geeft niet snel aanleiding om van de oorspronkelijke afspraken af te wijken.

Het is dus van groot belang dat de ouders goed met elkaar overleggen indien zij van de eerdere afspraken willen afwijken bij de uitvoering van de zorgregeling en dan is het ook van belang te weten hoe de rechtspraak denkt over een eventuele afwijking met als reden de gevaren van Corona. Een juridische procedure hierover dient eigenlijk altijd te worden voorkomen. Maken de ouders afwijkende afspraken voor bijvoorbeeld een bepaalde periode dan is het raadzaam om die afspraken schriftelijk vast te leggen.

Wees daarbij helder en geef een duidelijk tijdspad weer.

Mocht u hierbij hulp nodig hebben dan kunt u te allen tijde contact opnemen.

Co-ouderschap bij jonge kinderen?

Al jaren is er een discussie tussen professionals of co-ouderschap bij jonge kinderen wel of niet verstandig is.

Voor kleine kinderen is rust, regelmaat en reinheid het beste, was vroeger het devies. Aangezien het toen vaak de moeder was die voor de kinderen zorgde en de vader werkte, werd bij een echtscheiding de voogdij aan de moeder gegeven en de vader werd dan toeziend voogd. Daarnaast werd er een omgangsregeling afgesproken met de vader en de kinderen. Bij jonge kinderen werden er veelal korte omgangsmomenten afgesproken, soms zelfs van één dag per veertien dagen.

De wet is afgelopen jaren al diverse malen verbeterd. Eerst werd het gezamenlijk ouderlijk gezag automatisch bij echtscheiding behouden door beide ouders. En moesten er door ouders nadere afspraken over de invulling na echtscheiding gemaakt worden middels een ouderschapsplan dat bij de rechtbank moet worden ingediend. Als er een discussie komt over de uitvoering van het gezag kan in de echtscheidingsprocedure de rechter zich daarover uitlaten. Ook na de echtscheiding kan inmiddels via een procedure ex 1:253a BW de rechter verzocht worden om een beslissing.

Door de jaren heen zijn vaders steeds meer een opvoedende rol gaan nemen, hetgeen ook heeft uitgewerkt in de jurisprudentie van de rechtbanken. Ook werd co-ouderschap een veel vaker voorkomend fenomeen, terwijl het woord co-ouderschap niet eens in de wet voorkomt.

Wat is co-ouderschap:

Men verstaat in de volksmond onder het co-ouderschap dat de tijd die je met je kind doorbrengt zoveel mogelijk gelijk verdeeld wordt tussen ouders.  Beide ouders hebben dan een week de kinderen bij zich. Ieder zorgt in die tijd voor de kinderen en regelt zelf oppas, school, verjaardagsfeestjes. Het is bij co-ouderschap erg wenselijk dat beide ouders onderling goed samenwerken en overleggen. Zo ook over bijvoorbeeld de slaaptijden en opvoedingsstijlen voor de kinderen. Gebleken is dat co-ouderschap, mits goed uitgevoerd, goed is voor de kinderen en hun beide ouders.

Hoe staat het met  co-ouderschap met jonge kinderen?

Bij kleine kinderen onder de vier jaren geldt ook dat als het co-ouderschap goed verloopt, dit in het belang is van het kind. Voor de ontwikkeling van een positief zelfbeeld is een goede hechting van het kind met beide ouders van belang.

Inmiddels is in diverse psychologische onderzoeken gebleken dat jonge kinderen juist goede hechting nodig hebben met beide ouders, omdat de kans op problemen later bij een slechte hechting met (één van de ) ouders veel groter zijn. Concreet houdt dit in dat zowel vader als moeder het jonge kind meerdere malen per week moet zien en moet worden verzorgd door de vader en de moeder. Het verzorgen houdt dan in eten geven,  wassen, knuffelen, troosten en samen spelen. Met een goede hechting in de jonge jaren van een kind kunnen problemen in de toekomst voorkomen worden.

Het vroegere uitgangspunt van rust en regelmaat is ook nog steeds van belang. Dit kan echter ook in twee aparte huizen, mits er een goede communicatie tussen de ouders is. Wel zullen de opvoedstijlen goed besproken moeten worden. Het is echter belangrijk dat het jonge kind regelmatig ieder van de ouders ziet. Een week de andere ouder niet zien, wordt bij jonge kinderen als veel te lang ervaren. Maak daarom samen een goed ouderschapsplan, waarin ieder van de ouders de nog  jonge kinderen regelmatig ziet.

De nieuwste vorm van co-ouderschap is birth-nesting. Daarbij blijven de kinderen in hetzelfde huis, maar de ouders vertrekken de ene week naar het ene huis en de andere week naar het andere huis. Financieel is dit natuurlijk niet voor iedereen op te brengen.

Bij een echtscheiding met jonge kinderen zal een goed ouderschapsplan, dat na enige tijd geëvalueerd wordt of verandert als het kind vier is van groot belang zijn. Verder hebben de ouders wellicht nog niet lang samengeleefd, zodat ook de opvoedingsstijl extra besproken zal moeten worden. Een goede communicatie is daarvoor noodzakelijk.

Liedeke Floris

Doet de mening van de kinderen in een echtscheidingsprocedure ertoe?

Vaak wordt er gedacht dat kinderen zodra ze 12 jaar oud zijn mogen kiezen waar zij bijvoorbeeld willen wonen, of bij vader of bij moeder. Dat is niet zo. Wat mogen kinderen dan wel?

echtscheidingsprocedure

Bij de rechtszaak tussen de ouders:

Als ouders uit elkaar gaan of er loopt een zaak over ouderlijk gezag of omgang of een ondertoezichtstelling, dan roept de rechter kinderen van 12 tot en met 18 jaar per brief op. Zij kunnen aan de rechter zelf vertellen wat zij van de situatie vinden. Zij mogen dus hun verhaal doen en kunnen niet zelf beslissen. Zij hoeven niet te komen en kunnen ook een brief aan de rechter schrijven. Daarin kunnen ze aangeven wat ze van de situatie vinden.

Gaat de procedure bij de rechtbank over kinderalimentatie dan krijgen kinderen tussen 16 jaar en 18 jaar een uitnodiging van de rechter om aan te geven wat zij van de situatie vinden. Dit kan ook in een gesprek of door het schrijven van een brief.

Eigen rechtsingang:

Daarnaast hebben minderjarige kinderen ook een eigen rechtsingang bij de rechter. De kinderen kunnen de rechter een brief schrijven en vragen om een beslissing te nemen over de invulling van de zorgregeling/omgangsregeling, informatieregeling, de benoeming van een bijzondere curator en het bepalen van het hoofdverblijf van hen ingeval beide ouders het gezamenlijk gezag hebben over de kinderen.

De rechter zal na ontvangst van de brief van de kinderen, hen oproepen en dan een gesprek met hen hebben. Daarna zal er een zitting worden bepaald en dan worden de ouders opgeroepen en eventueel ook betrokken hulpverlenende instanties.

Daarna zal de rechter een beslissing nemen. De rechtbank Den Haag heeft in haar beslissing van 20-12-2019 (Rechtbank Den Haag 20-12-2019, ECLI:NL:RBDHA:2019:14546 ) heel duidelijk aangegeven waarover  de  kinderen  een beslissing kunnen vragen:

De zorgregeling

  • de informatieregeling
  • de benoeming van een bijzondere curator
  • het hoofdverblijf (alleen als er sprake is van gezamenlijk gezag).

Dus niet over overige zaken: In alle andere verzoeken zal de rechtbank de kinderen niet ontvankelijk verklaren en dus geen inhoudelijke beslissing nemen.

Er is gelukkig steeds meer aandacht voor de kinderen in een echtscheidingsprocedure.

Wij verwijzen ook graag naar de website van www.villapinedo.nl waar kinderen een luisterend oor vinden.

Ook kunt u informatie vinden op https://bg.legal/mag-kind-kiezen

Mag mijn kind kiezen?

In  mijn echtscheidingspraktijk krijg ik vaak de vraag vanaf wanneer kinderen mogen kiezen bij welke ouder zij willen zijn na echtscheiding of uiteengaan. Voor eens en voor altijd moet duidelijk zijn; kinderen mogen niet kiezen.

Zij mogen vanaf hun 12 jarige leeftijd hun mening kenbaar maken bij de rechter, niet meer en niet minder. Dat kan middels een brief of een gesprek met de rechter. Voorheen noemde de rechtbanken dit een “kinderverhoor”. Inmiddels is gelukkig de naam veranderd in kind gesprek. Het gesprek vindt plaats in het gerechtsgebouw en is meestal op de dag van de rechtszitting of kort daarvoor. Hoe zo’n gesprek gaat kun je zien op www.rechtspraak.nl/kindgesprek of download hier de brochure. Het gesprek is vertrouwelijk en de rechter mag bij zijn beslissing rekening houden met wat het kind heeft verteld. De mening van het kind telt zeker mee, maar het kind mag niet zelf beslissen.

Afhankelijk van de leeftijd van het kind is het heel wat voor een kind om bij de rechtbank binnen te lopen en zijn/haar “mening” kenbaar te maken. Kinderen willen meestal maar één ding en dat is dat beide ouders bij elkaar komen. Ik zal de zaak niet vergeten waarbij een kind aanwezig was bij een steekpartij tussen vader en moeder. Uiteindelijk gaf de minderjarige dochter zelfs in dat geval aan dat ze hoopte dat haar ouders bij elkaar zouden blijven. Het loyaliteitsconflict bij kinderen kan heel groot zijn. Overigens speelt dit ook bij gezinnen die nog bij elkaar zijn, maar dan wordt daar niet over nagedacht. Na of tijdens een echtscheiding, als mensen vaak op hun slechtst zijn, worden de kinderen soms “vergeten”, hetgeen logisch lijkt omdat je eigen verdriet groot is. Een kind heeft een eigen rouwverwerking over het uiteengaan van partijen.

Gelukkig is er de laatste jaren veelvuldig aandacht voor het kind in echtscheiding. Ook de advocaat-scheidingsmediators van de vFAS besteden daar extra aandacht aan. Sommige kinderen hechten eraan een eigen plekje te krijgen in het proces van de echtscheiding. Als ouders is het van belang om zodanig bezig te zijn met een echtscheiding dat de kinderen daarvan niet de dupe zijn. Dat begint met eerst een goede communicatie als ouders. Het ex-partnertraject en de pijn en het verdriet die het uiteengaan met zich meebrengt, zal moeten worden losgelaten om als ouders samen invulling te geven aan het ouderschap. Dit kan een moeilijk traject zijn, want als ex-partners ging je niet voor niets uit elkaar. Een online-scheiding heeft daar weinig oog voor en kan dit aspect niet voldoende aandacht geven.

De advocaat scheidingsmediators van ons wij.legal leggen zich erop toe de mediation zodanig in te steken dat er weer een voldoende basis is om als ouders te beslissen over alle zaken die de kinderen aangaan. Zodat een kind helemaal niet hoeft te kiezen, maar zijn/haar mening allang heeft kenbaar gemaakt aan beide ouders. En als dat het geval is, zal het kind zelf “vrij” zijn om te weten of zij/hij wel of niet met de rechter wil praten.

Liedeke Floris