Category: Echtscheiding

Waar laat je je boosheid bij een scheiding ? Het komt in mijn praktijk veelvuldig voor dat mensen echt boos op elkaar zijn. Daarbij wordt het eigen aandeel in de scheiding vaak over het hoofd gezien.

En dat is jammer, want als je beiden openstaat voor de dialoog kan er nog veel moois ontstaan.

Wellicht heeft de één zich niet gezien gevoeld in de relatie, omdat de ander de ruimte innam. Of leefden jullie al een tijdje langs elkaar heen? Of waren er andere redenen die het huwelijk of de samenleving hebben bemoeilijkt?

Van belang is om een plek te krijgen en maken voor die boosheid.

In een mediation probeer ik ieder zijn/haar versie van het verhaal te laten vertellen. Want dat klopt, ook al heeft de ander het heel anders beleeft.

Als het lukt oog te hebben voor de ander, en het eigen aandeel, kan de boosheid een plekje krijgen.

Pas dan lukt het vaak om de gevolgen van de echtscheiding te regelen. En we weten allemaal waar dat goed voor is; de kinderen.

Niemand wil dat de kinderen lijden onder de echtscheiding. We streven ernaar dat de kinderen kunnen denken, we hebben een papa en mama en twee keer cadeaus met onze verjaardagen. En dat zonder stress.

Als advocaat en ook advocaat – mediator heb ik daar graag aandacht voor.

Liedeke Floris

Mag je, als je gezamenlijk gezag hebt over je kind en er is een echtscheiding, nou wel of niet verhuizen?

Verhuizen mag, maar slechts met toestemming van de andere ouder. Krijg je die niet, dan zul je een verzoekschrift moeten indienen bij de rechtbank om vervangende toestemming te krijgen om te verhuizen.

Krijg je die toestemming dan altijd? Nee, dat hangt af van de omstandigheden.

Of kun je ook eigen beslissingen nemen?

Mijn oog viel op een arrest van het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden van 11 februari 2025 (ECLI:NL:GHARL:2025:667).

In dit arrest was een moeder zonder toestemming van de andere moeder na een vakantie in Brazilië in Brazilië gebleven, zonder dat de andere moeder daar toestemming voor had gegeven.

Toch mogen moeder en kind van de Nederlandse rechter in Brazilië blijven.

Het hof liet daarbij meewegen dat beide moeders en het kind de Braziliaanse nationaliteit hebben, de taal van hun geboorteland spreken, in Brazilië zijn geboren, daar het grootste deel van hun leven hebben gewoond en daar hun familie hebben. De ene moeder en het kind spreken (nog) geen Nederlands en de andere moeder en het kind hebben in Nederland nog amper een netwerk. Behalve de (buitenschoolse) kinderopvang heeft de ene moeder daardoor, als alleenstaande werkende moeder, geen vangnet om op terug te vallen.

De in Nederland verblijvende moeder heeft erop gewezen dat zij en de andere moeder het voornemen hadden om het kind in Nederland te laten opgroeien. Aan dat argument kent het hof echter geen doorslaggevende betekenis toe, nu de omstandigheden zo gewijzigd zijn.

Moeder en kind mogen dus in Brazilië blijven. Tja, dat is zuur voor de moeder die in Nederland achterblijft.

Liedeke Floris

Morgen worden drie collega’s van mij beëdigd als advocaat bij de rechtbank Oost-Brabant.
Een mooi moment dat mij doet terugdenken aan mijn eigen eerste keer in de rechtbank. In februari 1992 zette ik, met zenuwen in mijn buik, mijn eerste stappen in de rechtbank Utrecht en werd ik beëdigd als advocaat.

Nu, 33 jaar later – ofwel drie keer elf jaar in carnavalsjargon – is het een goed moment om terug te blikken op de veranderingen in mijn echtscheidingspraktijk.

Mijn ontwikkeling:

• Specialisatie in familierecht: Door de jaren heen heb ik mij verdiept in het familierecht, met een focus op het begeleiden van cliënten tijdens complexe scheidingsprocedures, onder andere bij ondernemers.
• Mediator en overlegscheidingen: Naast mijn rol als advocaat ben ik opgeleid tot mediator en heb ik mij gespecialiseerd in overlegscheidingen, waarbij partijen gezamenlijk tot oplossingen komen.
• Toegenomen aandacht voor kinderen: Er is steeds meer aandacht voor het welzijn van kinderen tijdens scheidingen, met nadruk op hun behoeften en rechten.
• Samenwerking tussen advocaten: De interactie tussen collega’s is constructiever geworden, met een focus op dialoog en het vermijden van onnodige escalatie.
• Erkenning van relatieproblemen: In plaats van verwijten ligt de nadruk nu meer op het erkennen en begrijpen van de oorzaken van relatieproblemen.
• Inzichtelijkheid van complexe scheidingen: Dankzij betere hulpmiddelen en methoden zijn complexe scheidingen nu overzichtelijker en beter te managen.
• Gerichte hulpverlening bij scheidingen: Er is een toename van gespecialiseerde hulpverlening die ondersteuning biedt tijdens en na scheidingen.

De afgelopen jaren is er veel veranderd, zowel op persoonlijk vlak als in het juridische vakgebied. Zelfs nieuwe advocaten krijgen tegenwoordig mediationskills aangeleerd!

Eén focus is echter altijd gelijk gebleven: de cliënt staat centraal.

Ik wens mijn collega’s alle succes en voorspoed voor de komende 33 jaar! Moge jullie toewijding aan het vak en de gedrevenheid om samen complexe juridische vraagstukken op te lossen, met de cliënt altijd centraal, blijven voortbestaan.

Nog steeds wordt er gedacht dat kinderen zodra ze 12 jaar oud zijn mogen kiezen waar zij willen wonen, of bij vader of bij moeder. Dat is niet zo. Wat mogen kinderen dan wel?

Bij de rechtszaak tussen de ouders:

Als ouders uit elkaar gaan of er loopt een zaak over ouderlijk gezag of omgang of een ondertoezichtstelling, dan roept de rechter kinderen van 12 tot en met 18 jaar per brief op. Zij kunnen aan de rechter zelf vertellen wat zij van de situatie vinden. Zij mogen dus hun verhaal doen en kunnen niet zelf beslissen. Zij hoeven niet persé te komen en kunnen ook een brief aan de rechter schrijven. Daarin kunnen ze aangeven wat ze van de situatie vinden.

Gaat de procedure bij de rechtbank over kinderalimentatie dan krijgen kinderen tussen 16 jaar en 18 jaar een uitnodiging van de rechter om aan te geven wat zij van de situatie vinden. Dit kan ook in een gesprek of door het schrijven van een brief.

Eigen rechtsingang:

Daarnaast hebben minderjarige kinderen ook een eigen rechtsingang bij de rechter. De kinderen kunnen de rechter een brief schrijven en vragen om een beslissing te nemen over de invulling van de zorgregeling, informatieregeling, de benoeming van een bijzondere curator en het bepalen van het hoofdverblijf van hen in geval beide ouders het gezamenlijk gezag hebben over de kinderen.

De rechter zal na ontvangst van de brief van de kinderen, hen oproepen en dan een gesprek met hen hebben. Daarna zal er een zitting worden bepaald en dan worden de ouders opgeroepen en eventueel ook betrokken hulpverlenende instanties.

Er is gelukkig steeds meer aandacht voor de kinderen in een echtscheidingsprocedure.

Heeft u kinderen in een echtscheidingssituatie. Bij www.villapinedo.nl kunnen kinderen een luisterend oor vinden, zonder dat daar een van de ouders zich daarmee bezig houdt.