Author: Edith de Koning

Op 14 april 2017 heeft de TV uitzending EenVandaag aandacht besteed aan de opstelling van verzekeraars bij afwikkeling van letselschade. Steeds meer claims worden afgewezen en de afwikkeling van dossiers wordt getraineerd. Blijkbaar varen verzekeraars een andere koers waarvan slachtoffers de dupe worden.

Het leven van een slachtoffer staat vaak op zijn kop na een ongeval, zeker als er sprake is van ernstig letsel. Helaas lijkt het erop dat ze voor de tweede keer slachtoffer worden bij de afwikkeling van hun letselschade. Verzekeraars wijzen steeds meer claims af. Zij erkennen geen aansprakelijkheid of bestrijden steeds feller [de hoogte van] de schade. Het slachtoffer zonder juridische bijstand is praktisch machteloos tegen een verzekeraar.

Veel slachtoffers hebben het gevoel niet serieus genomen te worden. Ook zou de verzekeraar het slachtoffer ‘procedure moe’ maken zodat er eerder geschikt kan worden.

Reorganisaties verzekeraars
Er zijn vele reorganisaties bij verzekeraars en hierdoor ook wisseling van schadebehandelaars. Veel ervaren behandelaars, die schade voorspoedig en deskundig konden regelen, zijn verdwenen. Vaak wordt geleden en nog te lijden schade niet meer in goed overleg geregeld maar is het eerder een ‘vechtpartij’.

Daarnaast zijn er door reorganisaties ook vele achterstanden bij de verzekeraars en laat de behandeling van de dossiers op zich wachten.

GBL: Gedragscode Behandeling Letselschade of Grote Boze Leugen?

Reeds in 2012 is een herziene GBL in het leven geroepen. Hierin staan de gedragsregels opgesomd bij de behandeling voor letselschade. De gedragscode is bindend voor verzekeraars. De GBL gaat uit van het zogenaamde harmoniemodel want; “strijd tussen partijen is belastend voor mensen met letselschade”, aldus de Letselschaderaad die de gedragscode beheert en handhaaft:

“de GBL stelt consequent het belang van het slachtoffer voorop”

Zoals ook uit de voorbeelden in de uitzending van EenVandaag blijkt, werkt het GBL niet. De gedragsregels worden niet gevolgd. Termijnen worden overschreden en het belang van het slachtoffer lijkt niet voorop te staan, de klantvriendelijkheid is vaak ver te zoeken.

Veel verzekeraars houden zich niet aan de gedragscode en sancties zijn er niet. De GBL lijkt een lege huls te zijn. Dus toch de “Grote Boze Leugen”, zoals belangenbehartigers van slachtoffers het nog al eens noemen?

Wat nu?

Gelet op de aantoonbare verharding van de verzekeraars is hier een rol voor de politiek weggelegd. De gedragscode zal in de wet moeten worden verankerd, met sancties voor verzekeraars die zich er niet aan houden. Wellicht dat er dan verbetering zal optreden.

Dit artikel is gepubliceerd in “De Uitstraling” Mei 2017

Werknemer heeft als taak het dagelijks opnemen van de stand van de watermeter voor de fabriek. De watermeter bevindt zich buiten en naast het bedrijfspand in een betonnen put van 62 cm diepte. De put heeft aan de buitenzijde een opstaande rand van circa 15 cm en is afgedekt met een metalen deksel van ongeveer 100 bij 150 centimeter. Om in de put te kunnen stappen moet het deksel worden opgetild en overeind gezet. Er zijn geen treden of andere voorzieningen, die gericht zijn op in- en/of uitstappen.

Bij het uit de put stappen verstapt de werknemer zich en komt ten val. Het resultaat hiervan is een breuk van het middenvoetsbeentje, kneuzing duim en knie. Later ontstaan er complicaties. De werknemer stelt werkgever aansprakelijk nu de zorgplicht is geschonden. De kantonrechter stelt de werknemer in het gelijk. Werkgever gaat in hoger beroep en stelt dat zij niet gehouden was nadere voorzieningen te treffen nu van een gevaarlijke situatie geen sprake was. Er zou sprake zijn van een “huis-tuin- en keukenongeval”.

Het hof is van oordeel dat er wel een gevaarlijke situatie is gecreëerd.

• werkgever heeft geen instructies gegeven;
• er waren geen nadere voorzieningen, zoals een trede in de put;
• de rand van de put was afgebrokkeld door het laten vallen van het deksel, hierdoor lagen er geregeld steentjes op de rand, vanwege de diepte van de put zijn deze niet te zien bij het uitstappen.

Volgens het Hof is er geen sprake van een “huis- tuin- en keukenongeval” nu het dagelijks in- en afdalen in ene 62cm diepe put zonder afstapje of trappetje hier niet onder geschaard kan worden.

Er was sprake van een potentieel gevaarlijke situatie en de werkgever had niet voldaan aan haar zorgplicht; de werkgever aansprakelijk voor alle geleden en nog te lijden schade van de werknemer.

Lees hier de volledige uitspraak.