Category: Letselschade

Een zorgmedewerkster loopt psychische klachten op na agressie van bewoners van de zorginstelling. De werkneemster claimt bij de zorginstelling.

Het gebeuren

Twee bewoners van de zorginstelling hebben een handgemeen gehad. De zorgmedewerkster stelt dat de agressie van beide bewoners ook tegen haar was gericht. De psychische klachten van de werkneemster vloeien hieruit voort en niet zozeer uit alleen de waarneming van het gevecht. Zij geeft aan dat zij aan de haren is getrokken, op de grond geduwd, gekrabd en gebeten werd. Haar verklaringen zijn echter niet consistent.

De zorgmedewerkster stelt zich op het standpunt dat zij schade heeft geleden in de uitoefening van haar werk en spreekt de zorginstelling aan.

Kantonrechter

De kantonrechter oordeelt dat de werkneemster niet geslaagd is in het bewijs van haar stelling.

1. Het is onvoldoende duidelijk wat er nu precies is gebeurd. Er waren geen getuigen. De werkneemster heeft wellicht zelf verklaard. Dit is een zgn. partijgetuigenverklaring. Een dergelijke verklaring kan strekken tot aanvullend bewijs. De kantonrechter oordeelt echter dat de tegenstrijdige verklaringen van de werkneemster niet kunnen dienen als aanvullend bewijs.
2. Zelfs indien vaststaat dat het incident is gebeurd zoals de werkneemster stelt dan nog is zij niet geslaagd in de bewijslevering. Het is niet voldoende aannemelijk gemaakt dat de  psychische klachten zijn veroorzaakt door het voorval. Weliswaar wordt het voorval genoemd in diverse rapportages van huisarts en GZ psycholoog. Echter een zelfstandig oordeel van de behandelaren ontbreekt. Een mogelijk causaal verband tussen de klachten en het incident ontbreekt.

Volgens de kantonrechter heeft de werkneemster niet bewezen dat zij schade heeft geleden in de uitoefening van haar werk en wijst de vorderingen van de werkneemster af.

Conclusie

In deze kwestie struikelt de vordering o.a. op het causaal verband. De psychische klachten worden wel erkend door de kantonrechter. Er volgt nl. consequent uit de medische rapportages dat de werkneemster kampt met ernstige psychische problematiek. Dat deze problematiek te maken heeft met het incident is niet bewezen, aldus de kantonrechter. Dit wordt alleen gesteld door de werkneemster en overgenomen door de huisarts en psycholoog. Een zelfstandig oordeel van de huisarts en psycholoog ontbreken. In het voordeel van de werkneemster was het dan ook beter geweest haar vordering te onderbouwen met oordelen uit de behandelend sector. Beter nog een onafhankelijke expertise waarin duidelijke antwoorden komen over de relatie tussen de klachten en het incident.

Volledige uitspraak  ECLI:NL:RBROT:2022:6088

Edith de Koning-Witte

Werkneemster loopt knieletsel op tijdens jaarlijkse sportdag van het bedrijf. Is de werkgever aansprakelijk?

Uitnodiging sportdag

De medewerkers van het bedrijf zijn uitgenodigd voor een jaarlijkse sportdag. De sportdag wordt georganiseerd door de werknemers. De activiteiten bestaan onder andere uit het spelen van trefbal, touwtrekken, vier op een rij en zaklopen. Dit was besproken met – en goedgekeurd door het management van het bedrijf.

Het gebeuren

De werkneemster heeft deelgenomen aan de sportdag. Bij het spelen van trefbal is een collega schuin naar achteren gekomen en tegen de knie van de werkneemster gebotst. Het gevolg was een kniefractuur. Werkneemster is geopereerd waarbij fixatiemateriaal is geplaatst.

De werkneemster stelt haar werkgever aansprakelijk.

Wettelijk kader

Een werkgever is aansprakelijk voor schade die een werknemer in de uitoefening van zijn/haar werkzaamheden lijdt. De werkgever is niet aansprakelijk als hij aan kan tonen dat hij aan zijn wettelijke zorgplicht heeft voldaan. De werkgever is verplicht de veiligheid en gezondheid van zijn werknemer te beschermen. Een werkgever zal voldoende specifieke maatregelen moeten nemen om onveilige situaties te voorkomen.

Volgens werkneemster is er sprake van schending zorgplicht

Werkneemster stelt dat zij in de uitoefening van haar werkzaamheden schade heeft geleden en haar werkgever de op haar rustende zorgplicht heeft geschonden:

• Werkgever had moeten zorgen voor een geschikte ondergrond om trefbal te spelen.
• Werkgever had personeel moeten verplichten geschikte schoenen en kleding te dragen.
• Werkgever had deugdelijke en effectieve instructies moeten geven en toe moeten zien op de naleving daarvan.

Reactie werkgever

• Er is geen sprake van een ongeval in de uitoefening van werkzaamheden.
• Niet tekortgeschoten op haar rustende zorgplicht.
• Er was sprake van een huis-, tuin- en keukenongeval dan wel een ongelukkige samenloop van omstandigheden.
• Trefbal is te zien als een alledaagse activiteit.

Oordeel rechter

Uit onderzoek blijkt dat het organiseren van de jaarlijkse sportdag ten doel had de onderlinge band en teamspirit tussen werknemers te versterken. Het diende hiermee het bedrijfsbelang.

Deelname aan de sportdag was niet verplicht. Echter het is  voldoende aannemelijk geworden dat werknemers het in ieder geval als een sociale verplichting ervaren. Het werd vanuit de werkgever als zeer wenselijk gezien. Volgens de rechter heeft de werkneemster heeft dan ook schade opgelopen in de uitoefening van haar werkzaamheden.

Trefbal is geen alledaagse activiteit. Er bestaat een groter risico op vallen of letsel dan bij de zogenaamde huis-, tuin- en keukenongevallen.

Er rust dus een zorgplicht op de werkgever.

Vast staat dat er enige uitleg is gegeven over het spelen van trefbal. Hierna vond het plaats op een parkeerplaats.  De rechter acht een parkeerplaats niet de meest aangewezen plek voor trefbal. Van de werkgever had op zijn minst verwacht mogen worden te zorgen voor beschermend materiaal en/of voor sportieve activiteiten geschikte ondergrond.

De werkgever heeft niet voldaan aan haar zorgplicht en zal de materiele en immateriële schade van de werkneemster moeten vergoeden.

Edith de Koning-Witte

Ziekenhuis aansprakelijk, fout OK-medewerkers of gebrekkig hulpmiddel?

In 2017 heeft een patiënte een operatie ondergaan onder algehele narcose. Aan het eind van de operatie, terwijl patiënte nog onder narcose was, is zij van het matras op de grond gevallen en liep hierbij letsel op.

De casus

Patiënte is geopereerd door een orthopedisch chirurg onder algehele narcose. Bij de operatie is gebruik gemaakt van een operatiematras. Een dergelijk matras wordt vacuüm gezogen om de patiënt op de operatietafel te stabiliseren en in de juiste operatiepositie te houden. Na de operatie, terwijl patiënte nog volledig onder narcose was, is zij van de matras gegleden en op de grond terecht gekomen.

Blijkbaar was het operatiematras tijdens de operatie niet vacuüm gebleven en is zacht geworden. Hierdoor verloor het matras de stabiliserende werking.

Aansprakelijkstelling

De patiënte stelt het ziekenhuis aansprakelijk:

1. Op basis van gebruik van een ondeugdelijk hulpmiddel [het betreffende matras], waarvoor het ziekenhuis risico aansprakelijk is.
2. Op basis van de stelling dat het matras tijdens de operatie door een handeling van het OK personeel per ongeluk lek is gestoken.

Er zijn aldus 2 scenario’s.

Verweer ziekenhuis

Het ziekenhuis stelt:

1. Er is geen letsel opgelopen.
2. Toedracht van het incident staat niet vast, nader onderzoek is noodzakelijk.
3. OK medewerkers hebben gehandeld op een manier die van een redelijk handelend zorgverlener onder gelijke omstandigheden mocht worden verwacht.
4. Er is een goed en betrekkelijk nieuw matras gebruikt. Dat deze achteraf defect bleek, wat niet op voorhand kon worden gezien, is evenmin een reden om onzorgvuldig handelen aan te nemen.

Beoordeling rechtbank

Dat er discussie is over wel of niet opgelopen letsel staat niet in de weg om tot een oordeel te komen inzake de aansprakelijkheid.

De rechtbank stelt voorop dat er een behandelingsovereenkomst is tussen [de medewerkers van] het ziekenhuis en patiënte. Op het ziekenhuis rust een centrale aansprakelijkheid voor tekortkomingen van haar medewerkers.

Ook al staat de toedracht niet exact vast. De oorzaak van de val is gelegen in het feit dat de operatiematras onbedoeld niet vacuüm is gebleven. De rechtbank behandelt de 2 scenario’s.

Scenario A

Indien er sprake is geweest van het scenario dat het matras per ongeluk is lek gestoken is het ziekenhuis aansprakelijk.

Alhoewel niet uit onderzoek blijkt dat het matras lek is geraakt door toedoen van OK medewerkers, bv met een scherp voorwerp per abuis lek gestoken, is de rechtbank van mening dat er sprake is van een toerekenbare tekortkoming van de OK medewerkers. Overigens hebben medewerkers van het ziekenhuis het matras weggegooid zodat onderzoek ook niet [meer] mogelijk is.

Scenario B

Voor gebruik van een ondeugdelijk medisch hulpmiddel is het ziekenhuis aansprakelijk. Het betreffende matras was immers ongeschikt nu het niet voldeed aan de eisen die men daaraan mag stellen [stabilisatie]. De toerekening van het gebruik van het ondeugdelijk operatiematras rekent de rechtbank toe aan het ziekenhuis.

– het ziekenhuis heeft het matras geselecteerd en ingekocht. Het ligt dan ook in haar risicosfeer.
– het ziekenhuis was in staat om het matras op een afdoende manier te controleren.
– het ziekenhuis kan regres halen op de leverancier.
– tevens is van belang dat het ziekenhuis tegen een aansprakelijkheid als het onderhavige zich heeft verzekerd.

Aldus de rechtbank.

Conclusie

Het ziekenhuis is dus linksom of rechtsom aansprakelijk voor eventueel uit het incident voortvloeiende schade, alhoewel scenario A niet vast staat en de rechtbank inzake het gebruik van een ongeschikt hulpmiddel, de patiënt ook naar de producent had kunnen verwijzen conform de uitspraak van de Hoge Raad in 2020 inzake het gebruik van een medisch ongeschikt hulpmiddel.

Volledige uitspraak: ECLI:NL:RBAMS:2021:7281